زندگی دوگانه سلبریتی ها - وبلاگ ارم گفتگو

به گزارش وبلاگ ارم گفتگو، خشایار الوند درباره عملکرد صحیح سلبریتی ها در فضای مجازی، با تاکید بر اینکه هر بازیگری حق اظهار نظر دارد، در عین حال می گوید، اشکال کار جایی تعیین می گردد که هر کسی که صفحه آن فرد مشهور را دنبال می نماید، چشم و گوش بسته نظرات او را قبول و می خواهد مدل آن فرد زندگی کند.

نویسنده سریال های شب های برره و مسافران در گفت وگویی با وبلاگ ارم گفتگو درباره فعالیت بازیگران در فضای مجازی اظهار کرد: ما زندگی دوگانه ای داریم؛ در جامعه، محل کار و عرصه عمومی به یک شکل لباس می پوشیم و مسائلی را رعایت می کنیم اما در فضای مجازی زندگی پنهانی خود را به نمایش می گذاریم و وجه پنهان جامعه را به تصویر می کشیم. برای مثال ریحانه پارسا، بازیگر پدر بعد از اینکه پخش این سریال تمام شد، عکس های خود در سریال پدر را از میان دیگر عکس های اینستاگرام خود پاک کرد و در عین سادگی که واقعی هم بود گفت که چهره واقعی من این شکلی است. ما خود را در فضای مجازی همه جوره نشان می دهیم اما در جامعه نقابی به چهره ما زده اند یا زده ایم که باعث می گردد به گونه ای دیگر رفتار کنیم. در واقع وجه پنهانی که سلبریتی ها از خود نشان می دهند برای همه دوگانگی به وجود می آورد.

او ادامه داد: برای مثال بازیگری نقش یک فرد بدبخت را بازی می نماید و داعیه درد اجتماعی دارد اما بعد عکس های خود را با وسایل گران قیمت خود می گذارد. اگر این دوگانگی از طرف جامعه هضم گردد که هر کس زندگی خصوصی دارد مشکل حل می گردد اما عموما این دوگانگی از طرف جامعه درک نمی گردد. بنابراین وقتی که بازیگری پستی را درباره گرانی یا رنج مردم می گذارد و بعد عکس هایی از وسایل گران قیمت خود به تصویر می کشد انگار ما به او حق نمی دهیم که درباره این مسائل صحبت کند. این مسائل اغتشاشات فکری برای ما به وجود می آورد. ما از دیرباز نتوانستیم بازیگر را از نقش خود تفکیک کنیم در حالی که باید این اتفاق بیفتد.

نویسنده سریال مرد هزار چهره و مرد دو هزار چهره با اشاره به اینکه بازیگران درباره هر مساله ای اظهار نظر می نمایند، گفت: هیچ کس نمی تواند جلوی اظهار نظر فردی را بگیرد. من در صفحه شخصی خود نظراتم را می نویسم که ممکن است مخالف یا موافقانی داشته باشد اما تا زمانی که از حریم اخلاق، عرف و قانون تجاوز نکند عیبی ندارد که نظرم را بگویم تا وقتی که به حیطه دیگران وارد نشوم، آزادی دیگران را مخدوش و از قانون تخطی نکنم، عرف و هنجار را بر هم نریزم، کسی نمی تواند بگوید که چرا نظرت را می گویی. البته اشکال این مسائل آنجاست که هر کسی که در صفحه آن فرد مشهور حضور دارند و او را دنبال می نمایند چشم و گوش بسته آن نظر را قبول می نمایند و می خواهند مدل آن فرد زندگی نمایند. برای مثال فردی مانند تتلو در صفحه خود می گوید همه بگویید بق بقو و افرادی نیز در صفحه او این کار را تکرار می نمایند. در واقع این حماقت آن عده است که این کار را انجام می دهند. بازیگران می توانند درباره همه چیز نظر بدهند و بقیه می توانند مخالف باشند.

الوند در سرانجام گفت: بازیگری را اگر به عنوان یک شغل ببینیم مانند تمام شغل های دیگر است. گروه مرجع و الیت جامعه که مردم آن ها را می شناسند به دلیل اینکه عده ای آنها را قبول دارند مسؤولیتی را نیز عهده دار هستند اما فرقی با بقیه مردم ندارند و مردم می توانند با نظر آن ها مخالف یا موافق باشند. اما به عنوان کسی که مورد توجه است و ممکن است جامعه از او تاثیر بگیرد باید از مسائلی مراقبت کند و در حیطه اخلاقی هم مسؤولیت دارند بنابراین باید عرف جامعه را رعایت نمایند و بعدحرف خود را بزنند. اما اینکه نفع مردم چیست؛ ممکن است نفع مردم آن چیزی باشد که این بازیگر می گوید. اجازه بدهیم مردم نفع خود را خودشان تشخیص دهند؛ البته من با موجی که همه دوستان درباره همه چیز نظر می دهند موافق نیستم و با این موج که می گویند به بازیگران چه ارتباطی دارد که درباره همه چیز اظهار نظر می نمایند هم مخالفم.