ما به پریبیوتیک ها واقعاً احتیاج داریم یا خیر؟

به گزارش وبلاگ ارم گفتگو، خبرنگاران: همه باکتری ها بیماری زا نیستند. برخی از باکتری ها موجودات خوب و مفیدی هستند. در واقع در روده های شما دنیایی از باکتری ها به نام میکروبیوم وجود دارد که یاری می نماید روده ها و سیستم ایمنی تان سالم بماند.

ما به پریبیوتیک ها واقعاً احتیاج داریم یا خیر؟

وقتی 70 درصد از سیستم ایمنی شما که در روده های تان قرار گرفته است، از حالت تعادل خارج می گردد می تواند مسائل کوتاه مدتی ایجاد کند مانند اسهال و ناراحتی های گوارشی، اما اگر این باکتری ها همان طور خارج از تعادل باقی بمانند می توانند مسائل بلند مدت و مزمنی برای سلامتی ایجاد نمایند.

یکی از علت های بهم خوردن تعادل میکروبیوم روده، مصرف آنتی بیوتیک هاست. بعضی پژوهش ها نشان می دهند که ریکاوری و بازیابی میکروبیوم از مصرف تنها یک دوره آنتی بیوتیک ممکن است ماه ها یا حتی سال ها زمان ببرد، که بستگی به نوع آنتی بیوتیک، سن فرد و دیگر شرایط آن شخص دارد. در ضمن میکروبیوم روده در وزن بدن نقش دارد و بر اشتها و سوخت و ساز بدن نیز اثر می گذارد. مطالعات پیشین نشان داده بودند که افراد چاق، از تنوع کافی در میکروبیوم خود برخوردار نیستند. هر چند هنوز تعیین نیست کدام باکتری ها بیشترین فواید را برای سلامتی دارند، اما ثابت شده که هر چه میکروبیوم تان از تنوع بیشتری برخوردار باشد، سالم تر خواهید بود.

با اینهمه تاکیدی که روی میکروبیوم وجود دارد، عجیب نیست که مکمل های پروبیوتیک هر روز شهرت بیشتری پیدا می نمایند و فراگیرتر می شوند. این مکمل ها سعی دارند باکتری های گوناگونی را در اختیار روده های تان قرار دهند و وضعیت سلامتی تان را بهتر نمایند. ایده پشت چنین مکمل ها، این است که وقتی قرص پروبیوتیک می خورید، ارگانیسم های ریز موجود در قرص در روده های تان ساکن شده و بخشی از میکروبیوم تان می شوند. اما بعضی مطالعات نشان داده اند بلعیدن یک قرص حاوی پروبیوتیک ها به اندازه اصلاح میکروبیوم به وسیله رژیم غذایی موثر نیست.

مشکل پروبیوتیک ها

یکی از ایراد هایی که به مکمل های پروبیوتیک وارد می گردد این است که همه افراد نسبت به آن ها واکنش یکسان نشان نمی دهند. بعضی از افراد ظاهرا میکروبیومی دارند که با باکتری های تازه وارد به روده می جنگد، چون احتمالا این باکتری های جدید را مهاجمانی خارجی می بیند. در این دسته از افراد، باکتری های موجود در مکمل پروبیوتیک، در روده ها ساکن نشده و از بدن دفع می شوند، یعنی بدن آن ها را پس می زند؛ بنابراین بعضی از افراد نسبت به پروبیوتیک های موجود در مکمل مقاومت دارند و از مصرف آن ها سودی حاصل شان نمی گردد. در ضمن هر چند عده ای از افراد با مصرف مکمل پروبیوتیک بهره هایی از جهت سلامت گوارش خود می برند، اما عده ای نیز هستند که دچار عوارض جانبی مانند نفخ می شوند.

چرا اصلاح رژیم غذایی رویکرد بهتر و سالم تری است؟

وقتی خوردن قرص های پروبیوتیک، مطمئن و قابل اعتماد نیست، چاره دیگر تغییر رژیم غذایی است. یک روش این است که غذا های پروبیوتیک دار بیشتر مصرف کنید. این غذا ها شامل غذا های تخمیری می گردد که به طور طبیعی پُر از باکتری ها هستند، مانند کفیر، کامبوچا، ماست و سبزیجات تخمیری. بهترین سبزی تخمیر شده، ساورکرات غیرپاستوریزه است، اما شما می توانید انواع سبزیجات را تخمیر کنید تا باکتری های سالم آن افزایش بیابند. اما رویکرد دیگری هم وجود دارد که مفید بوده و می تواند بهترین روش تقویت میکروبیوم تان باشد و آن هم، افزودن غذا های پریبیوتیک دار به رژیم غذایی تان است.

پریبیوتیک ها چه هستند؟

پریبیوتیک ها فیبری هستند که باکتری های روده از آن ها تغذیه نموده و برای بقاء خود به این فیبر ها احتیاج دارند. غذا های گیاهی حاوی فیبر هستند، اما همه فیبر های موجود در منابع گیاهی، پریبیوتیک نیستند. فیبر دو نوع است: فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. فیبری که پتانسیل پریبیوتیک دارد، فیبر محلول است. وقتی باکتری ها از فیبر پریبیوتیک تغذیه می نمایند، این فیبر را تخمیر نموده و اسید های چرب کوتاه زنجیره ای مانند بوتیرات، استات و پروبیونات فراوری می نمایند.

این اسید های ضعیف خاصیت ضد التهابی بر دیواره روده بزرگ دارند. در واقع مطالعات حیوانی نشان داده اند این اسید های ضعیف که توسط باکتری های روده فراوری می شوند می توانند ریسک سرطان کولون یا روده بزرگ را پایین بیاورند. شما نمی توانید چنین خاصیتی را با مصرف مکمل پروبیوتیک به دست بیاورید.

متاسفانه بیشتر افراد به اندازه کافی فیبر دریافت نمی نمایند و به میزان قابل توجهی در رژیم غذایی خود کمبود فیبر دارند. دستورالعمل های فعلی این است که ما باید هر روز 25 تا 35 گرم فیبر بخوریم. اما یک آدم معمولی تنها 15 گرم فیبر در روز مصرف می نماید. دلیل این کمبود مصرف فیبر می تواند وجود انواع و اقسام غذا های فرآٔوری شده در رژیم غذایی بیشتر افراد باشد.

غذا های فرآوری شده معمولا کم فیبر بوده و فیبری هم که موجود است از نوع مصنوعی است که برای جبران فیبر از دست رفته طی فرآوری محصول به آن اضافه شده است. کلید دریافت فیبر کافی در رژیم غذایی، خوردن غذا های گیاهی بیشتر است. منابع غذایی که فیبر های پریبیوتیک قابل توجهی دارند شامل پیاز، سیر، کنگر فرنگی، سبوس گندم، بذر کتان، جو، حبوبات، جو دوسر، تره فرنگی، بادام و موز می شوند. این غذا ها را بیشتر وارد رژیم غذایی تان کنید تا خدمت بزرگی به سلامت میکروبیوم تان نموده باشید.

میکروبیوم شما می تواند فورا تغییر کند

تغییرات تغذیه ای تا چه اندازه در تقویت میکروبیوم موثرند؟ مطالعه ای دریافته است اگر از یک رژیم غذایی بر پایه منابع حیوانی به سمت یک رژیم غذایی بر پایه منابع گیاهی بروید، تعداد و تنوع باکتری های روده های تان بعد از فقط چهار روز تغییر قابل توجهی خواهد نمود.

این اندازه تغییر، سریع تر از تغییری است که با مصرف مکمل پروبیوتیک نصیب تان خواهد شد و در ضمن رویکرد قابل اعتمادتر و سالم تری نیز هست. با مصرف فیبر پریبیوتیک بیشتر، محیطی در روده های تان ایجاد می کنید که رشد باکتری های سالم را افزایش می دهد.

سایر مسائل مربوط به مکمل پروبیوتیک

از آنجایی که بر نحوه فراوری مکمل های پروبیوتیک نظارت قانونی وجود ندارد، شما مجبورید فقط به خود فراوری نماینده برای اطمینان جهت کیفیت و سلامت محصولی که مصرف می کنید اکتفا نمایید. در سال 2014 معلوم شد مکمل پروبیوتیک آلوده به یک نوع قارچ، نوزادی را کُشته است. در ضمن پروبیوتیک ها ممکن است برای افرادی که سیستم ایمنی شان مسائلی دارد مناسب و سالم نباشند.

همچنین به دلیل عدم نظارت بر فراوری مکمل ها، تقریبا هر کسی می تواند برچسبی بر یک محصول بزند و آن را وارد بازار کند. در نتیجه شما نمی دانید چه مصرف می کنید و آیا باکتری های موجود در مکمل پروبیوتیک هنوز زنده و قابل رشد هستند یا خیر.

در ضمن هنوز معلوم نیست پروبیوتیک ها برای چه بیماری ها و عوارضی مفیدند. مطالعات نشان می دهند پروبیوتیک ها برای عوارضی مانند اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها، انواع خاصی از مسائل تنفسی، بیماری التهابی روده و سندرم روده تحریک پذیر مفیدند. در خصوص سایر عوارض و بیماری ها و پیشگیری از آنها، هنوز به پژوهش های گسترده تری احتیاج است.

بعضی از افراد برای یاری به بازیابی باکتری های از بین رفته بعد از مصرف آنتی بیوتیک، مکمل پروبیوتیک مصرف می نمایند، اما مطالعه ای به تازگی نشان داده که پروبیوتیک ها می توانند در بازیابی و برگشت میکروبیوم به حالت قبل از مصرف آنتی بیوتیک، اختلال ایجاد نمایند.

کلام آخر!

فقط در صورتی مکمل پروبیوتیک مصرف کنید که پزشک تان دستور داده باشد و در عوض تمرکز خود را روی مصرف غذا های پریبیوتیک بیشتر بگذارید. سبزیجات تخمیری مانند ساورکرات، هم فیبر پریبیوتیک دارند و هم ارگانیسم های زنده پروبیوتیک و این یعنی یک تیر و دو نشان!

منبع: cathe

منبع: برترین ها

به "ما به پریبیوتیک ها واقعاً احتیاج داریم یا خیر؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ما به پریبیوتیک ها واقعاً احتیاج داریم یا خیر؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید