نشریه کوی بصیرت همانند قبل به فعالیت خود ادامه می دهد ، دغدغه شنیدن صدای دانشجویان توسط مسئولان دانشگاه را داریم - وبلاگ ارم گفتگو

به گزارش وبلاگ ارم گفتگو، عضو تحریریه نشریه کوی بصیرت گفت: امروز پس از گذشت یک هفته از ماجرای شنیدن خبر تعلیق نشریه کوی بصیرت مطلع شدیم که تعلیق لغو شد و نشریه ما همانند قبل اجازه انتشار دارد.

مجتبی اسلامیان، عضو تحریریه نشریه دانشجویی کوی بصیرت در مصاحبه با خبرنگار دانشگاه وبلاگ ارم گفتگو، پیرامون این نشریه و دلیل لغو مجوز آن گفت: چند روز قبل طی تماسی که از کانون نشریات دانشگاه تهران با سردبیر این نشریه صورت گرفت، تعلیق سه ماهه گاهنامه کوی بصیرت به سردبیر این نشریه ابلاغ شد و یکی از دلایل آن تیتری بود که تحت عنوان اقتراض در این نشریه زده شده بود، یعنی ترکیبی از سه کلمه، اعتراض، اقتصاد و انقراض. این تیتر و مطالبی که در این شماره از این نشریه دانشجویی منتشر شده بود موجب نگرانی کانون نشریات دانشگاه شده بود که باعث شد حکم تعلیق آن را به ما ابلاغ کنند؛ اما امروز پس از گذشت حدود یک هفته از این ماجرا مطلع شدیم که تعلیق لغو شده و نشریه ما همانند قبل اجازه انتشار دارد.

وی ادامه داد: گاهنامه کوی بصیرت برای حل مسائل صنفی، فرهنگی و اجتماعی دانشجویان در کوی منتشر می شد و هدف ما از ایجاد این نشریه این بود که صدای دانشجویان کوی دانشگاه باشیم و این صدا را به گوش مسئولان دانشگاه برسانیم، اما مسئولان صرفا سخنان را می شنوند، ولی توجهی نمی کنند.

اسلامیان اضافه نمود: ما تمام تلاش خود را انجام دادیم تا صرفا به مسائل صنفی دانشگاه بپردازیم و از سیاست سخنی به میان نیاوریم تا اینکه بعد از مدتی دریافتیم هر چه سخنان خود را صاف و صادقانه به مسئولان می گوییم توجهی به آن نمی کنند به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا دغدغه های خود را که می تواند حلال مسائل در کل جامعه باشد را به مسئولان نشان بدهیم.

این فعال نشریاتی دانشگاه تهران گفت: با وجود مسائلی که در جامعه وجود داشت و دیده نشدن مسائل درون دانشگاه توسط مسئولان شماره پیشین نشریه تک برگی خود را به مسائل جامعه اختصاص دادیم؛ چرا که می خواستیم برای دانشجویان روشن کنیم که در بیرون از فضای دانشگاه مسائل و موانعی آنچه که در دانشگاه وجود دارد، بر سر راه اشتغال زایی و زندگی آینده آنان نیز هست.

وی گفت: در محیطی مثل کوی دانشگاه که نخبگان دانشگاه تهران در آن سکونت دارند دانشجویان با مسائل عدیده اجتماعی و فرهنگی روبرو هستند، اما متاسفانه این مسائل دیده نمی شود و تنها به غذا و جای خواب و اسکان دانشجویان نگاه می کنند این امر در حالی است که دانشجوی نخبه ای که با تلاش بسیار خود را به اینجا رسانده است، نیازمند توجه بیشتر در ابعاد فرهنگی و اجتماعی است و نگاهی که به او فقط به شکل یک موجود نیازمند به آب و غذا و خوراک وجود دارد برای دانشجویی که حداقل بیست سال از عمر خود را تلاش کرده تا در سطح کارشناسی ارشد یا دکتری در دانشگاه تهران درس بخواند نگاه خوبی نیست.

برای دریافت آخرین شماره این نشریه اینجارا کلیک کنید.